Οι πλατείες γράφουν ιστορία!

Οι κινητοποιήσεις στις πλατείες των περισσότερων ελληνικών πόλεων την Τετάρτη 25/05, με κορυφαία και εμβληματική την τεράστια συγκέντρωση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Πλατεία Συντάγματος, έχουν τη δυνατότητα να αποτελέσουν την αφετηρία ενός μεγάλου κινήματος ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής.

Έδειξαν με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο ότι η συνθήκη κοινωνικής καταστροφής που κυβέρνηση και Τρόικα προσπαθούν να επιβάλουν, αυτό το τεράστιο πείραμα νεοφιλελεύθερης κοινωνικής μηχανικής, συναντά πραγματικές αντιστάσεις, διαμορφώνει συνθήκη κοινωνικής έκρηξης, επιταχύνει διαδικασίες ανασύνθεσης του λαού ως συλλογικού υποκειμένου, ως κοινωνικής συμμαχίας, ως συνάντησης και ενοποίησης όλων των κοινωνικών τάξεων και μερίδων που σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο της κυρίαρχης πολιτικής.

Σίγουρα οι κινητοποιήσεις στις 25 Μάη ξεκίνησαν χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο. Όμως, κανέναν μεγάλο κίνημα στην ιστορία δεν ξεκίνησε «βάσει σχεδίου». Τα αυθεντικά κινήματα όταν ξεσπούν βασίζονται σε αντικειμενικές δυναμικές, πατούν πάνω σε πολιτική δουλειά που είχε προηγηθεί, αξιοποιούν τη ραχοκοκαλιά ανθρώπων με εμπειρία και πολιτικοποίηση, αλλά συνήθως η εκκίνηση, το αρχικό ξέσπασμα, ξεφεύγει από τον όποιο σχεδιασμό.

Ούτε συνήθως τα μεγάλα κινήματα, οι μεγάλοι ξεσηκωμοί στα πρώτα τους βήματα έχουν «πρόγραμμα» ή πλήρως αρθρωμένο λόγο. Συνήθως, συμπυκνώνονται γύρω από ένα γενικό «όχι» σε ό,τι μοιάζει να περιφρονά τις ανάγκες όσων συμμετέχουν, σε ένα «δεν πάει άλλο!» ή σε μια απαίτηση «να φύγουν» όσοι φαίνεται ότι φταίνε. Ο λόγος, τα αιτήματα, οι διεκδικήσεις βγαίνουν στη διαδρομή, αποτελούν τα διακυβεύματα της πολιτικής παρέμβασης και όχι αρχικές αφετηρίες. Όμως, σε κάθε περίπτωση η κραυγή που βγήκε χτες από χιλιάδες ανθρώπους εμπεριέχει το χνάρι, τον ορίζοντα της απαίτησης για ριζική κοινωνική αλλαγή, για μια κοινωνία και μια χώρα που δεν θα παραδίδεται αμαχητί στους ξένους πιστωτές και «επενδυτές, θα αμείβει δίκαια την εργασία, δεν θα ξεπουλάει το δημόσιο πλούτο, δεν θα καταργεί πραξικοπηματικά τα κοινωνικά δικαιώματα, δεν θα σπρώχνει στην ανεργία και την απόγνωση. Αυτή είναι μια κραυγή αυθεντικά αντισυστημική, αυθεντικά ριζοσπαστική.

Όσο για τον «αντιπολιτικό» τόνο που μπορεί να ξένισε κάποιους, συνηθισμένους ίσως από την μακρόχρονη σύγχυση μεταξύ κοινωνικού κινήματος και πολιτικού ρεύματος που ταλανίζει την ελληνική Αριστερά, ας αναλογιστούμε ότι στα μάτια της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας τα κόμματα είναι ταυτισμένα με την πολιτική εξαπάτηση, την υφαρπαγή της ψήφου, τον κυνισμό, την επιβολή αντιλαϊκών μέτρων. Είτε το θέλουμε είτε όχι, η «αντιπολιτική» στιγμή είναι η αναγκαία προϋπόθεση για την αυθεντική πολιτικοποίηση των κινημάτων.

Και βέβαια τα αυθεντικά κινήματα εκφράζουν πάντοτε ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες και αναδεικνύουν ως πρόκληση ποιες κοινωνικές δυναμικές θα ηγεμονεύσουν. Μόνο που δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι ζούμε σε κοινωνίες που η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων, και κυρίως η συντριπτική πλειοψηφία όσων αισθάνονται ότι πλήττονται άμεσα και καίρια, είναι άνθρωποι που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πουλάνε την εργατική τους δύναμη για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Η κραυγή αγωνίας που ακούμε, είναι η κραυγή του μισθωτού, του ανέργου, του νέου που βλέπει μόνο φραγμούς στο να μπορέσει να εργαστεί, του αυτοαπασχολούμενου. «Διαταξικό» ή όχι το πλήθος που αγανακτεί σφραγίζεται καταλυτικά από τις δυνάμεις της εργασίας.

Η Αριστερά απέναντι σε ένα τέτοιο κίνημα δεν έχει το δικαίωμα του θεατή ή του πολύ χειρότερα του κριτή. Εάν αυτό που έψαχνε τόσο καιρό ήταν ακριβώς η δυσαρέσκεια να πάψει να είναι βουβή, άναρθρη και εξατομικευμένη, τώρα βλέπει μπροστά της τα πρώτα και καταλυτικά βήματα ενός μετασχηματισμού της οργής και της αγανάκτησης σε συλλογική δράση. Το αίτημα της συλλογικότητας, της επικοινωνίας, της αλληλόδρασης μέσα στην αγωνιστική πράξη, η ανάγκη «να κάνουμε πράγματα μαζί» και να αισθανθούμε κομμάτι ενός συνόλου, η διάθεση κουβέντας, κοντολογίς οτιδήποτε αποτυπώνει έμπρακτα την ανάδυση της συλλογικότητας και τα πρώτα ψήγματα μιας «δημοκρατίας του αγώνα», ήταν παραπάνω από εμφανή στις κινητοποιήσεις στις 25/05.

Γι’ αυτό το λόγο και δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ούτε για αμηχανία, ούτε για αφ’ υψηλού κριτική, ούτε για λογικές «εμείς θα τα κάναμε καλύτερα». Ο χρόνος σε ό,τι λέμε και ό,τι κάνουμε πρέπει να είναι ενεστώτας, γιατί τώρα, όντως, κάτι συμβαίνει. Η αντιφατική αλλά υπαρκτή και μαζική δυναμική που αποτυπώθηκε, η διάθεση αγώνα και αυτοοργάνωσης, η αυτοδιάθεση του χρόνου και του χώρου, είναι οι καλύτερες αφετηρίες και για την πολιτικοποίηση αυτού του κινήματος και για πάρει ανατρεπτική δυναμική. Να πάμε λοιπόν μαζικά και ολόψυχα σε αυτές τις κινητοποιήσεις. Να κατοχυρώσουμε την αμεσοδημοκρατική λειτουργία τους. Να τις κάνουμε να ριζώσουν στις πλατείες αλλά και να βλαστήσουν στις γειτονιές. Να φέρουμε τα συνδικάτα, τους φοιτητικούς συλλόγους, τα κοινωνικά κινήματα, τα κινήματα ανυπακοής.

Και συμβάλλοντας στο να συνεχίζει να φουντώνει η φλόγα της αναταραχής είναι που μπορούμε να βοηθήσουμε και στην ουσιαστική πολιτικοποίηση αυτού του κινήματος. Με βήματα απλά και συγκεκριμένα και όχι μεγαλοστομίες. Επιμένοντας ότι είναι ανάγκη ο λαϊκός ξεσηκωμός πρέπει να έχει οργάνωση, δημοκρατία του αγώνα, στήριξη σε πραγματικά κινήματα και ότι πρέπει η οργή και η αγανάκτηση να περάσουν το κατώφλι των χώρων δουλειάς ενάντια στον αντεργατικό παροξυσμό κυβέρνησης και κεφαλαίου. Συμβάλλοντας στο να γίνει έναρθρη η οργή και η αγανάκτηση: Να φύγει η κυβέρνηση και η Τρόικα και το ΔΝΤ. Παύση αποπληρωμής του χρέους – Διαγραφή του χρέους. Ρήξη με ΕΕ και ΟΝΕ. Ζυμώνοντας την ανάγκη για ριζικές αλλαγές, για εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων, για εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, για ριζική αναδιανομή πλούτου. Προβάλλοντας σε τελική ανάλυση την ανάγκη της κοινωνικής ανατροπής όχι ως ένα εγκεφαλικό «άρθρο πίστης» αλλά ως το νήμα που μπορεί να δώσει και σχήμα και ελπίδα στην κραυγή «δεν πάει άλλο».

Είτε το θέλουμε είτε όχι το εάν η Αριστερά μπορεί να αισθανθεί «σαν το ψάρι μέσα στο νερό» και όχι «σαν τη μύγα μέσα στο γάλα» μέσα σε τέτοια κινήματα και ξεσηκωμούς θα είναι και ο δείκτης εάν μπορεί πραγματικά να ανταποκριθεί σε ένα κάλεσμα των καιρών που δεν της συμβαίνει και τόσο συχνά…

aristerovima.gr

Για να δούμε τελικά πώς θα λειτουργήσει η αριστερά μας..Θα είναι δυναμική και ενωμένη;Θα δράσει συστηματικά;Ή θα τα σκατώσει και θα μαλώνει μεταξύ των κομμάτων της πάλι;Ευχόμαστε να γίνουν τα πρώτα, γιατί αλλιώς θα κλάψουμε πολύ τις ψήφους μας..

 

Διαβάστε περισσότερα...

Οι μελαγχολικοί άνδρες και οι χαμογελαστές γυναίκες γοητεύουν περισσότερο...

Τι δείχνει έρευνα Καναδών επιστημόνων

Το να είναι ένας άνδρας χαρούμενος και "φωτεινός" δεν αποτελεί πάντα συνταγή επιτυχίας, τουλάχιστον με το άλλο φύλο. Μια νέα καναδική επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι οι βαρείς και μελαγχολικοί άνδρες αρέσουν περισσότερο στις γυναίκες, ενώ αντίθετα οι ανάλαφρες και χαμογελαστές είναι αυτές που έλκουν περισσότερο τους άνδρες. Για πρώτη φορά, μια επιστημονική μελέτη ανακαλύπτει ότι το χαμόγελο δεν είναι εξίσου σέξι για τα δύο φύλα και δείχνει ότι η "αποτύπωση" της ευτυχίας στο πρόσωπο, μέσω του χαμόγελου, είναι ένα πρωτίστως γυναικείο σεξουαλικά επιθυμητό χαρακτηριστικό και όχι ανδρικό. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζέσικα Τρέισι του Τμήματος Ψυχολογίας του πανεπιστημίου British Columbia, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Emotion" (Συναίσθημα) του Αμερικανικού Ψυχολογικού Συλλόγου, στην οποία αναφέρεται το πρακτορείο Ρόιτερ, έδειξαν εκατοντάδες φωτογραφίες του αντίθετου φύλου, οι οποίες έδειχναν ανθρώπους με διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις, σε περίπου 1.000 άτομα, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι στη συνέχεια κλήθηκαν να "βαθμολογήσουν" τις φωτογραφίες, ανάλογα με το βαθμό σεξουαλικής γοητείας.

Διαπιστώθηκε, έτσι, ότι οι άνδρες που θέλουν να "ρίξουν" μια γυναίκα, έχουν αυξημένες πιθανότητες να το πετύχουν αν δείχνουν μελαγχολικοί και, παράλληλα, αποπνέουν δύναμη και περηφάνια (ψηλά το κεφάλι, φουσκωμένο το στήθος κλπ.). Λιγότερο σέξι δείχνουν οι ελαφρώς ντροπαλοί, οι οποίοι, πάντως, είναι περισσότερο γοητευτικοί σε σχέση με όσους δείχνουν πολύ χαρούμενοι και ανάλαφροι ή κάπως ένοχοι.

Αντίθετα, οι άνδρες προτιμούν πρωτίστως τα χαμογελαστά γυναικεία πρόσωπα και πολύ λίγο έλκονται σεξουαλικά από γυναίκες που αποπνέουν αυτοπεποίθηση και περηφάνια. «Οι άνδρες που χαμογελούν δεν θεωρούνται ιδιαίτερα ελκυστικοί από τις γυναίκες. Αντίθετα, οι γυναίκες που χαμογελούν είναι απολύτως ελκυστικές. Με διαφορά, αυτή η έκφραση είναι η πιο γοητευτική που μπορεί να πάρει μια γυναίκα», δήλωσε η Τρέισι.

Οι ερευνητές δεν είναι βέβαιοι γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα, πάντως θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι έχει βαθιές εξελικτικές ρίζες, αλλά και πολιτισμικές. Πιθανώς, όπως είπαν, ένα μεγάλο χαμόγελο κάνει έναν άνδρα να χάνει την αρρενωπότητά του (τον δείχνει λιγότερο κυριαρχικό και δυνατό) ή τον εμφανίζει... απελπισμένο για σεξ.

πηγή: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=33863

Διαβάστε περισσότερα...

Πολύ προτιμότερη η «χρεοκοπία» από τη μνημονική λεηλασία!

Μια απάντηση στην κινδυνολογία περί «στάσης πληρωμών»

Να τρομοκρατήσουμε τους «αρχιτρομοκράτες» της κυβέρνησης και της ΕΕ!

Ένα βρώμικο σύστημα, ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός, και ένα ακόμα πιο βρώμικο πολιτικό κατεστημένο που τον διαχειρίζεται, προσπαθούν όχι απλώς να μας φοβίσουν αλλά κυριολεκτικά να μας τρομοκρατήσουν, επισείοντας τον «μπαμπούλα» της χρεοκοπίας!

Τι σημαίνει «χρεοκοπία», μια λέξη τόσο φορτισμένη κινδυνολογικά, που προβάλλεται προκαλώντας μύρια όσα φοβικά σύνδρομα;

Χρεοκοπία, στην ουσία, σημαίνει ότι η Ελλάδα θα δηλώσει αδυναμία να συνεχίζει να αποπληρώνει το χρέος της!

Γιατί, λοιπόν, αυτή η εκδήλωση αδυναμίας από τη χώρα μας να συνεχίζει να αποπληρώνει το χρέος είναι καταστροφή και προς θάνατο;

Είναι προτιμότερο να διαλύουμε τη χώρα; Είναι προτιμότερο να βουλιάζουμε και να ρημάζουμε την οικονομία και να εξοντώνουμε τους εργαζόμενους και τον ελληνικό λαό, προκειμένου να καταβάλλουμε κάθε χρόνο βουνά από τόκους και χρεολύσια, τα οποία συνεχώς καλπάζουν;

Είναι προτιμότερο να ακολουθούμε αλλεπάλληλα μνημονιακά προγράμματα κατεδάφισης χωρίς προοπτική;

Εδώ που έχουμε φτάσει, εξαιτίας μιας βρώμικης πολιτικής και οικονομικής κυρίαρχης τάξης πραγμάτων στη χώρα μας, η εκδήλωση αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους (αυτό που λέγεται φοβικά «χρεοκοπία») δεν συνιστά καθόλου τον μείζονα κίνδυνο για το λαό αλλά μόνο για τα μεγάλα εγχώρια και ευρωπαϊκά συμφέροντα.

Αυτοί που πρέπει να φοβούνται από μια αδυναμία αποπληρωμής του χρέους, δεν είναι ο ελληνικός λαός αλλά, πρώτα απ’ όλα, οι ξένοι πιστωτές και οι κυρίαρχοι της ΕΕ.

Για να εξηγούμαστε! Αυτοί που τρέμουν και φοβούνται, όπως ο διάολος το λιβάνι, μια πτώχευση της χώρας, είναι κυρίως οι ξένες μεγάλες τράπεζες και όσοι κυριαρχούν στην ευρωζώνη και την ΕΕ.

Και αυτό διότι μια «πτώχευση» της χώρας, μια αδυναμία, δηλαδή, να συνεχίσει να αποπληρώνει το χρέος, θα στείλει στον καιάδα μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, θα προκαλέσει «ντόμινο» νέων πτωχεύσεων και θα επιδράσει διαλυτικά στο ευρώ και την ευρωζώνη.

Και αυτό γιατί, πέραν των άλλων, οι ξένοι πιστωτές θα «χάσουν» πάνω από 500 δις ευρώ, δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, που οφείλεται από τη χώρα στο εξωτερικό.

Αυτός είναι ο λόγος που «πάση θυσία» οι κυρίαρχοι κύκλοι στην ευρωζώνη, την ΕΕ, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ θέλουν να «σώσουν» τη χώρα και να μην «χρεοκοπήσει»!

Αν όλοι αυτοί δεν είχαν ζωτικά, ύψιστα συμφέροντα να διακυβεύονται στη χώρα μας, θα μας είχαν από την πρώτη στιγμή εγκαταλείψει!

ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ!

Γι’ αυτό, άλλωστε, η Κριστίν Λαγκάρντ, υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, δήλωσε προχθές έντρομη ότι «αυτό που σίγουρα πρέπει να αποφύγουμε είναι μια πτώχευση του ελληνικού κράτους, στάση πληρωμών στην Ευρώπη».

Γι’ αυτό σπεύδουν όλοι αυτοί να «ξαναγλυτώσουν» τη χώρα, με πρόσθετη χρηματοδοτική «βοήθεια» το 2012 για να μπορέσει να αποπληρώνει κανονικά τους ληστρικούς τόκους και τα υπέρογκα χρεολύσια!

Δεν σπεύδουν για το καλό της χώρας μας αλλά για να μη βουλιάξουν οι ίδιοι και οι τράπεζες τους.

Αυτή η τροϊκανή χρηματοδότηση δεν είναι, επομένως, βοήθεια στην Ελλάδα και τον ελληνικό λαό αλλά σωτηρία για τις τράπεζες και τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ΕΕ και των ΗΠΑ.

Κι αυτό, πολύ περισσότερο, που αυτή η πρόσθετη χρηματοδότηση θα συνοδευτεί με νέους μνημονιακούς όρους κατεδάφισης, λεηλασίας και ληστείας που θα μετατρέψουν απολύτως τη χώρα σε προτεκτοράτο των πολυεθνικών και θα υποθηκεύσουν οριστικά το μέλλον της.

Επομένως η Ελλάδα θα έπρεπε για το συμφέρον της χώρας και του ελληνικού λαού να αρνηθεί την 5^η δόση και την πρόσθετη τροϊκανή χρηματοδότηση.

Η Ελλάδα θα έπρεπε να δηλώσει ευθέως ότι διεκδικεί τη διαγραφή του χρέους της ή τουλάχιστον τη διαγραφή, χωρίς όρους, του μεγαλύτερου μέρους του.

Να δηλώσει ταυτόχρονα, ότι αν δεν επιτευχθεί μια τέτοια διευθέτηση, τότε προτιμά να μη λάβει πρόσθετη χρηματοδότηση και να δηλώσει άμεσα και ευθέως ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗΣ του χρέους της.

Αυτή η εκδοχή είναι χίλιες φορές προτιμότερη από την αδιέξοδη μνημονιακή λεηλασία.

Λένε, για να τρομοκρατήσουν το λαό, ότι σε μια τέτοια περίπτωση η χώρα θα καταστραφεί, θα χαθούν οι καταθέσεις, δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς και συντάξεις κλπ.

Όλα αυτά είναι ψεύδη και κινδυνολογίες!

Αντίθετα όλα τούτα συμβαίνουν, εξελίσσονται και κλιμακώνονται σήμερα χωρίς καμία προοπτική ανάτασης.

Δεκάδες χώρες έχουν «χρεοκοπήσει» στο παρελθόν -και μάλιστα στο πρόσφατο παρελθόν- και από πολλές φορές η κάθε μία.

Χώρες, ακόμα πολύ μεγάλες, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, πολλάκις η Ισπανία πολλάκις «χρεοκόπησαν» χωρίς να καταστραφούν.

Αντίθετα, όπως συνέβη και με την Αργεντινή, μια άρνηση πληρωμής του χρέους μπορεί να γίνει αφετηρία μια νέας δυναμικής πορείας ανάκαμψης και ανάτασης!

Και όπως έχει δείξει η παλιότερη και η πρόσφατη εμπειρία, μετά την άρνηση πληρωμής του χρέους από μια αποφασισμένη χώρα, πολύ γρήγορα (βλέπε πρόσφατα Αργεντινή και Ισλανδία) οι πιστωτές, Τράπεζες και επενδυτικά κεφάλαια, σπεύδουν να διαπραγματευτούν το χρέος και να διαγράψουν τελικά πολύ μεγάλο μέρος του, πχ πάνω από το 70% στην Αργεντινή!

Να σημειώσουμε, επίσης, ότι πρόβλημα με την καταβολή μισθών και συντάξεων (όσον αφορά τις καταθέσεις είναι αστειότητα να λέγεται ότι θα χαθούν) σε περίπτωση «πτώχευσης» (στάσης πληρωμών) δεν θα υπάρξει.

Η χρηματοδότηση της τρόικας δεν δίνεται στη χώρα μας για να πληρώνονται μισθοί και συντάξεις.

Η χρηματοδότηση αυτή δίνεται για να πληρώνουμε κανονικότατα και κατά βάση τους τόκους των πιστωτών!

Οι μισθοί και οι συντάξεις και σήμερα όπως αύριο, θα καταβάλλονται, όχι από την τρόικα αλλά από τους φόρους που πληρώνει ο ελληνικός λαός και οι οποίοι μπορεί να γίνουν πολύ πιο δίκαιοι και να συμβάλλουν έτσι αποτελεσματικά σε μια νέα αναπτυξιακή, παραγωγική και κοινωνική ανάταση της χώρας.

Να τονίσουμε, επίσης, ότι το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού, αν αφαιρέσουμε τα ποσά για τους τόκους, που δεν θα καταβάλλονται, γίνεται πολύ μικρό και επομένως αντιμετωπίσιμο, χωρίς να χρειάζεται προσφυγή στις αγορές.

Για όσους ενδιαφέρονται να συζητήσουν κάπως περισσότερο τις καταστάσεις που θα προκύψουν από μια «πτώχευση», μπορούν να πατήσουν εδώ, σε κείμενο της Ίσκρα με τίτλο «Είναι διακοπή αποπληρωμής του χρέους καταστροφή»;

Δεν ισχυριζόμαστε, φυσικά, ότι ο δρόμος με τη διακοπή αποπληρωμής του χρέους (χρεοκοπία) είναι ανθόσπαρτος. Δεν υπάρχει, πλέον, επιλογή για τη χώρα χωρίς προβλήματα και μεγάλες δυσκολίες!

Το θέμα, όμως, είναι ότι ο δρόμος της «στάσης πληρωμών» είναι χίλιες φορές προτιμότερος από τη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση ομηρίας και λεηλασίας.

Διότι η επιλογή της «στάσης πληρωμών», στο βαθμό που θα συνδυαστεί με μια νέα πορεία ανατροπής των νεοφιλελεύθερων καπιταλιστικών επιλογών και προοδευτικής ανασυγκρότησης, μπορεί γρήγορα να ξεπεράσει βραχυπρόθεσμες δυσκολίες και να διανοίξει ελπιδοφόρους και αναγεννητικούς ορίζοντες για τη χώρα!

πηγή: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=33404

Διαβάστε περισσότερα...

Οι άγνωστοι εχθροί της ερωτικής επιθυμίας

Σχεδόν... επιδημικές διαστάσεις έχει λάβει η μειωμένη ερωτική επιθυμία, με ένα στα τρία ζευγάρια να ταλαιπωρείται επί μακρόν από αυτήν, ενώ ειδικά τώρα που έχουμε και κρίση, να υποφέρει κατά περιόδους ποσοστό έως και 72% των γυναικών και σχεδόν ο ένας στους δύο άντρες.

Οι αιτίες της μειωμένης λίμπιντο είναι πολλές και ποικίλες, και κυμαίνονται από βιολογικές και παθολογικές έως οικονομικές και συναισθηματικές.

Υπάρχουν, όμως, και κάποιες άλλες, πολύ πιο καθημερινές, που δεν τις... πιάνει το μάτι μας, αλλά μπορούν εύκολα να διαλύσουν την διάθεσή μας για σεξ. Η εφημερίδα «Daily Mail» δημοσίευσε έναν μακροσκελή κατάλογο, από τον οποίο παραθέτουμε τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

Άσπρο ψωμί

Η υπερβολική κατανάλωση άσπρου ψωμιού και άλλων επεξεργασμένων υδατανθράκων μπορεί να «βουλιάξει» την ερωτική επιθυμία, λέει η κυρία Έλεν Μποντ, από την Βρετανική Διαιτητική Εταιρεία. «Τα επεξεργασμένα τρόφιμα αυξάνουν πολύ γρήγορα τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, τα οποία με τη σειρά τους σχετίζονται με κατακόρυφη πτώση της ενεργητικότητας, με συνέπεια να μην έχει κανείς ενέργεια για να κάνει σεξ», εξηγεί.

Επιπλέον, το πολύ σάκχαρο αφ’ ενός μας παχαίνει, αφ’ ετέρου αυξάνει τα επίπεδα οιστρογόνων στον οργανισμό, με συνέπεια να ελαττώνονται τα επίπεδα της τεστοστερόνης, λέει ο γυναικολόγος δρ Πήτερ Μπόουεν-Σίμπκινς.

Τι σχέση έχει αυτό με την ερωτική επιθυμία; Πολλοί παχύσαρκοι άντρες και γυναίκες, αισθάνονται ελάχιστα ελκυστικοί, ενώ έχουν και μειωμένη ροή αίματος στα γεννητικά όργανα, οπότε το σεξ δεν είναι το... φόρτε τους, εξηγεί. Επιπλέον, μπορεί η τεστοστερόνη να θεωρείται (και να είναι) η ορμόνη του ανδρικού φύλου, αλλά κυκλοφορεί και στο γυναικείο σώμα και είναι υπεύθυνη για την ερωτική επιθυμία.

Αντί για άσπρο ψωμί και επεξεργασμένα δημητριακά, να προτιμάτε τις ολικής αλέσεως εκδοχές τους.
Ανεπάρκεια σιδήρου
Μία στις τέσσερις γυναίκες εκτιμάται ότι δεν καταναλώνει επαρκείς ποσότητες σιδήρου μέσω της διατροφής της – και η ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να κάνει την ερωτική επιθυμία να... καταποντιστεί, λέει η δρ Ράντα Μονγκίλ, ειδικός σε θέματα σεξουαλικής υγείας από το Δυτικό Λονδίνο.

«Τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου μειώνουν την ποιότητα της κυκλοφορίας του αίματος και έτσι ελαττώνουν την ενεργητικότητα», εξηγεί. «Όταν όμως νιώθει κανείς εξάντληση, το σεξ είναι προφανώς το τελευταίο που τον απασχολεί».

Η καλύτερη πηγή εύκολα απορροφήσιμου σιδήρου είναι μια ζουμερή μπριζόλα, κατά την κυρία Μποντ. Η ίδια μπριζόλα είναι επίσης πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, που βοηθούν τους υδατάνθρακες των τροφίμων να μετατραπούν σε ενέργεια. Ο δε ψευδάργυρος που επίσης περιέχει είναι απαραίτητος για την παραγωγή της τεστοστερόνης, την οποία χρειάζονται οι γυναίκες για να έχουν υγιή ερωτική επιθυμία. Άλλες καλές πηγές ψευδαργύρου είναι τα φασόλια, τα καρύδια και τα στρείδια.

Σώμα «μήλο»

Η αυξημένη περίμετρος μέσης, που αποτελεί το σήμα-κατατεθέν σε όσους έχουν σώμα στρογγυλό σαν μήλο, ελαττώνει την ποσότητα μιας πρωτεϊνης που λέγεται SHBG και παράγεται από το ήπαρ, κατά τον δρα Μαρκ Βάντερπαμπ, ενδοκρινολόγο στο Νοσοκομείο Royal Free του Λονδίνου.

Η πρωτεϊνη αυτή παίζει καθοριστικό ρόλο στην ερωτική επιθυμία, διότι προσκολλάται στα μόρια της τεστοστερόνης και την μεταφέρει σε όλο το σώμα. Δίχως αυτήν, η συγκέντρωση της τεστοστερόνης ελαττώνεται – και μαζί της, η ερωτική επιθυμία.

Φαλάκρα

Πριν από δύο μήνες δημοσιεύθηκε μελέτη που έδειξε ότι οι άντρες που παίρνουν το φάρμακο φιναστερίδη για την τριχόπτωση, μπορεί να ταλαιπωρηθούν από μειωμένη ερωτική επιθυμία. Ο δρ Μάικλ Ίργουϊγκ, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Τζωρτζ Ουάσινγκτον, και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν πως το 94% των ανδρών που έπαιρναν το φάρμακο είχαν μειωμένη ερωτική επιθυμία, οι εννέα στους δέκα στυτική δυσλειτουργία και οι σχεδόν επτά στους δέκα δυσκολία στην επίτευξη οργασμού.

Τζιν με τόνικ

Το πολύ αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει παροδική στυτική δυσλειτουργία στους άντρες, και απώλεια αισθητικότητας και στα δύο φύλα. Ωστόσο, ούτε το τόνικ είναι αθώτο, καθώς το συστατικό που του δίνει την ξεχωριστή γεύση του – η κυνίνη – μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ερωτική επιθυμία.

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Λάγος, στη Νιγηρία, σε πειράματα με τρωκτικά διαπίστωσαν ότι η κυνίνη είναι «τοξική για τους όρχεις» και ότι ελαττώνει τα επίπεδα της τεστοστερόνης.

Σε μια ξεχωριστή μελέτη ανακάλυψαν πως ελαττώνει επίσης σημαντικά την συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων, καθώς και την κινητικότητά τους, γεγονός που επηρεάζει την αναπαραγωγική ικανότητα.

Η μελέτη αυτή, η οποία είναι η πρώτη του είδους και πρόκειται να δημοσιευθεί στην «Επιθεώρηση Σεξουαλικής Ιατρικής» (JSM), έδειξε ακόμη πως τα προαναφερθέντα συμπτώματα επιμένουν επί τουλάχιστον τρεις μήνες σε κατά τα άλλα υγιείς άνδρες, ακόμα και όταν έχουν διακόψει τη λήψη της κυνίνης.

Οι ερευνητές εικάζουν πως η κυνίνη επηρεάζει τα επίπεδα ορισμένων χημικών ουσιών του εγκεφάλου που επηρεάζουν την ψυχική διάθεση και πολλές σωματικές λειτουργίες.

Δίαιτες-αστραπή

«Πολλές γυναίκες προσπαθούν να αδυνατίσουν για να είναι πιο ελκυστικές, αλλά εάν χάσουν γρήγορα βάρος μπορεί να πλήξουν την ερωτική τους ζωή», προειδοποιεί η οικογενειακή γιατρός δρ Σάρα Μπριούερ. «Και αυτό, διότι η απότομη απώλεια βάρους διαταράσσει τις ορμόνες ή ακόμα και τη γονιμότητα».

Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται σε όποιον χάνει γρήγορα λίγα κιλά, αλλά παρατηρείται συνήθως σε όσους χάνουν γρήγορα το 10% ή περισσότερο του αρχικού σωματικού βάρους τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, «ο οργανισμός μπαίνει σε κατάσταση συναγερμού, διότι νομίζει ότι λιμοκτονεί και έτσι ελαττώνονται η ερωτική επιθυμία και οι άλλες λειτουργίες που προορίζονται για τεκνοποίηση, διότι ένα μωρό δεν μπορεί να επιζήσει σε περιβάλλον λιμοκτονίας».

«Πλούσια» γεύματα

Το πολύ φαγητό δεν αποτελεί εγγύηση επιτυχίας στο κρεβάτι, τονίζει η διαιτολόγος κυρία Έλεν Μποντ. Τουναντίον, εάν περιέχει πολλούς υδατάνθρακες (ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες, δημητριακά) μπορεί να προκαλέσει ακριβώς το αντίθετο.

«Τα πλούσια σε υδατάνθρακες γεύματα προκαλούν τεράστια μείωση της ενεργητικότητας επί τουλάχιστον δύο ώρες έπειτα από την κατανάλωσή τους», εξηγεί. «Καθώς το σώμα προσπαθεί να πέψει ό,τι έχουμε φάει, νιώθει κανείς “βαρύς” και υπνηλία – και το μόνο που δεν θα σκέφτεται, θα είναι το σεξ».

Ηλικία

Η τεστοστερόνη είναι η κύρια ορμόνη που ρυθμίζει την ερωτική επιθυμία, αλλά τα επίπεδά της ελαττώνονται προοδευτικά με το πέρασμα του χρόνου, κατά τον δρα Τζων Τόμλινσον, εκπρόσωπο της Εταιρείας Σεξουαλικών Συμβουλών (SAA) της Βρετανίας. Στην πραγματικότητα, «ένας άντρας που μπαίνει στα 70 του χρόνια έχει τα δύο τρίτα της τεστοστερόνης που είχε στα 20 του», λέει παραστατικά.

Πολλοί άντρες που έχουν μείωση της ερωτικής επιθυμίας λόγω χαμηλής τεστοστερόνης, αισθάνονται κουρασμένη, «βαρείς» και ότι δεν έχουν διάθεση, ενώ ακόμα κι αν πάρουν φάρμακα για την στυτική δυσλειτουργία, αυτά δεν τους «πιάνουν» αφού η δράση τους είναι η βελτίωση της ροής του αίματος και όχι η διέγερση της παραγωγής της τεστοστερόνης.

Προσπάθεια τεκνοποίησης

Ακόμα και η προσπάθεια αποκτήσεως ενός παιδιού μπορεί να «σκοτώσει» την ερωτική επιθυμία, ιδίως στους άνδρες, σύμφωνα με την κυρία Ζίτα Γουεστ, ειδική σε θέματα γονιμότητας από το Λονδίνο.

«Όταν ένα ζευγάρι προσπαθεί να αποκτήσει παιδί, το σεξ συχνά γίνεται υπό πίεση και μηχανικά, ενώ πολλοί άντρες αγχώνονται για το αν θα τα καταφέρουν», λέει. «Μοιραία λοιπόν πλήττεται η ερωτική επιθυμία τους και η προσπάθειά τους είναι σχεδόν καταδικασμένη να αποτύχει. Μόνο αν χαλαρώσουν, μπορούν να αποδώσουν».

Tip

Η ερωτική επιθυμία επηρεάζεται αρνητικά από φάρμακα όπως ορισμένα αντιυπερτασικά, αντισυλληπτικά, αντικαταθλιπτικά, οπιοειδή παυσίπονα και φάρμακα για το κρυολόγημα.

πηγή: Ταχυδρόμος -Τα ΝΕΑ

Διαβάστε περισσότερα...

Εξοχικό... στην Τουρκία αγόρασαν 10.000 Έλληνες!

Κάποτε η εξοχική κατοικία ήταν το βαρύ πυροβολικό της κτηματαγοράς, σήμερα έχει σιγήσει και αποτελεί δισεπίλυτο γρίφο για το αν και πότε θα κατορθώσει να ανακάμψει.
 

Της Λίνας Τσιρέκα

 

Όπως λένε μεσίτες, μπορεί στο παρελθόν οι γιορτές των Χριστουγέννων να ενεργοποιούσαν τα αντανακλαστικά των εν δυνάμει επενδυτών προκειμένου να αναζητήσουν την εξοχική κατοικία των ονείρων τους, ωστόσο πλέον η τακτική αυτή αποτελεί μακρινό παρελθόν, τόσο για τους έλληνες όσο και για τους ξένους ενδιαφερόμενους.
Σύμφωνα μάλιστα με δημοσίευμα του Βloomberg, ακόμη και εκατομμυριούχοι γυρνούν την πλάτη στις ελληνικές πολυτελείς βίλες καθώς η οικονομία της χώρας μας αλλά και τα δημοσιεύματα που συχνά την παρουσιάζουν ως τον τόπο της… αβεβαιότητας, τους τρομάζει. Ακόμη και οι σημαντικές μειώσεις στις τιμές πώλησης, το ύψος των οποίων καθορίζεται συνήθως από τη βιασύνη και την ανάγκη που έχουν οι ιδιοκτήτες των ακινήτων να τα πουλήσουν, δεν φαίνεται να τους ελκύουν.
Την ίδια ώρα, με εκρηκτικούς ρυθμούς ανεβαίνει η αγορά εξοχικών κατοικιών στη γειτονική μας Τουρκία. Το χεράκι τους βάζουν και Έλληνες που ζηλεύουν τα κάλλη της αλλά και τις οικονομικές τιμές, στις οποίες διατίθενται τα ακίνητα.
Όπως προκύπτει από έκθεση της τουρκικής υπηρεσίας κτηματογράφησης για τις αγοραπωλησίες που έχουν πραγματοποιηθεί την τελευταία τετραετία στην Τουρκία από ξένους, οι Έλληνες έχουν αποκτήσει 9.954 παραθεριστικές κατοικίες, κατέχοντας την τρίτη θέση, μετά τους Βρετανούς και τους Γερμανούς. Τα σκήπτρα των προτιμήσεων για τους έλληνες αγοραστές κρατούν η Αττάλεια και η Αλικαρνασσός, οι οποίες εκτός των άλλων διαθέτουν και καλή σύνδεση με τα ελληνικά παράλια. Όπως λένε γνώστες της αγοράς, η τιμή του τ.μ. για μία κατοικία στα τουρκικά παράλια μπορεί να κυμαίνεται από 1.000 - 1.300 ευρώ/τ.μ. όταν στα ελληνικά νησιά συνήθως ξεπερνούν τα 2.000 ευρώ/τ.μ.
Πέραν των δελεαστικών τιμών στις οποίες προσφέρονται, τα εξοχικά στην Τουρκία, συνήθως, βρίσκονται σε οικιστικά συγκροτήματα που διαθέτουν πολυάριθμες παρεχόμενες υπηρεσίες μεταξύ άλλων και… ελικοδρόμια.

Έχει βγει η χώρα από τον χάρτη…
Σχεδόν ανύπαρκτο χαρακτηρίζει το ενδεχόμενο ανάκαμψης της αγοράς εξοχικών, το επόμενο διάστημα, ο πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Εκτιμητικής Χ. Χαραλαμπόπουλος. Αντίθετα, είναι πολύ πιθανή η περαιτέρω μείωση των τιμών σύμφωνα με τον ίδιο, ο οποίος επισημαίνει ότι η αγορά των εξοχικών καταγράφει πτώση 15% έως 20%. Αντίστοιχη είναι η πτώση και στη Χαλκιδική, όπου κατά περίπτωση σε κάποιες περιοχές η μείωση της ζήτησης είναι μεγαλύτερη. Οι Θεσσαλονικείς που κάποτε σφάζονταν στα τρία πόδια του αγαπημένου τους θέρετρου, πλέον δεν φαίνονται διατεθειμένοι ούτε για μία διερευνητική αναζήτηση. Αλλά και η κοντινή μας Νέα Καλλικράτεια, που γνώρισε μεγάλη ανοικοδόμηση καθώς λόγω της εγγύτητάς της στη Θεσσαλονίκη επιλεγόταν πολύ συχνά, πλέον έχει βγει από το μικροσκόπιο των εν δυνάμει επενδυτών.
Χαρακτηριστική είναι έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών που καταδεικνύει ότι οι έλληνες δεν προγραμματίζουν ούτε στο μέλλον να αποκτήσουν εξοχική κατοικία. Συγκεκριμένα το 67,4% των ερωτηθέντων απάντησε ότι δεν θα αγοράσει εξοχικό την επόμενη διετία, ενώ το 21,6% ότι πιθανόν δεν θα αγοράσει. Συνολικά 9 στους 10 ερωτηθέντες (το 89%) δεν θα στραφεί στην παραθεριστική κατοικία.

Και οι Βορειοευρωπαίοι απέχουν από την Ελλάδα
Την ίδια ώρα και οι περίφημοι αλλοδαποί από τη ΝΑ Ευρώπη και τη Ρωσία φαίνεται να είναι φειδωλοί στις αγορές τους, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων που διαθέτουν υπέρογκα ποσά για αγορά οικοπέδων αλλά και πολυτελών εξοχικών. Και οι περίφημοι αγοραστές από τη Βόρεια Ελλάδα, κυρίως συνταξιούχοι, που είχαν νιώσει έντονη έλξη για τη Χαλκιδική αλλά και πολλά από τα ελληνικά νησιά απέχουν καθώς μια σειρά από προβλήματα, νομικής, γραφειοκρατικής, πολεοδομικής ή φορολογικής υφής τούς έχουν απομακρύνει. Οι προβλέψεις του παρελθόντος που έκαναν λόγο για πωλήσεις 1 εκατ. εξοχικών σε βάθος χρόνου φαίνεται να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Είναι χαρακτηριστικό ότι την περίοδο 2000 - 2007 μια σειρά από συγκυρίες, όπως τα χαμηλότοκα στεγαστικά δάνεια και οι ανέλπιστα υψηλές ανατιμήσεις των ευρωπαϊκών κτηματαγορών επέτρεψαν σε δεκάδες χιλιάδες Βορειοευρωπαίους να κάνουν το όνειρο ενός εξοχικού στη Μεσόγειο πραγματικότητα. Υπολογίζεται ότι την εν λόγω περίοδο πουλήθηκαν στην Νότια Ευρώπη πάνω από 500.000 εξοχικές κατοικίες συνολικής αξίας 120 δισ. ευρώ. Η χώρα μας κατόρθωσε να… διαθέσει την τετραετία 2003 - 2007 12.000 κατοικίες σε αλλοδαπούς, κυρίως πολίτες της Ε.Ε., συνολικής αξίας 3 δισ. ευρώ. Οι 12.000 εξοχικές κατοικίες απέχουν μακράν από τις 45.000 εξοχικές κατοικίες που πωλήθηκαν ανά έτος κατά την ίδια περίοδο στην Ισπανία, ενώ επίσης υπολείπεται έναντι της Κύπρου (8.000 κατοικίες κατ’ έτος τη συγκεκριμένη περίοδο).

Τους θέλουμε αλλά τους διώχνουμε…

Όπως λένε εκπρόσωποι της κτηματαγοράς, «ενώ όλοι παραδεχόμαστε τη σημασία της κτηματαγοράς και δη της αγοράς εξοχικών για την οικονομία, εντούτοις η πολιτεία δεν κάνει τίποτε για να τους… κερδίσει». Σύμφωνα με τους ίδιους, «η Ελλάδα έχει το υψηλότερο κόστος μεταβίβασης ακινήτων στην Ευρώπη. Μια γενναία μείωση του φόρου μεταβίβασης ακινήτων και ΦΠΑ σε περίπτωση εισαγωγής συναλλάγματος θα μπορούσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλαπλάσιων δυνητικών αγοραστών». Επιπλέον, ανεξήγητη παραμένει η καθυστέρηση που μεσολαβεί μέχρις ότου οι υπήκοοι εκτός Ε.Ε. λάβουν από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας το πράσινο φως προκειμένου να επενδύσουν στις παραμεθόριες περιοχές της χώρας μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που ματαιώθηκαν συμφωνίες καθώς η πολυπόθητη άδεια φαινόταν ότι δεν έρθει ποτέ. Περιοχές όπως η Χαλκιδική, η Ρόδος, η Κέρκυρα κ.ά. χάνουν μέρα με τη μέρα επενδυτές, κάποιοι εκ των οποίων ενδιαφέρονται για μεγάλες επενδύσεις σε οικιστικά συγκροτήματα ή ξενοδοχειακά.

πηγή: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=31941

Και πολύ καλά έκανε ο κόσμος που προτίμησε Τουρκία..Όχι μόνο για αγορά εξοχικών κατοικιών αλλά και για διακοπές..Οι Τούρκοι ξέρουν πολύ καλύτερα από τουρισμό από μας..Όσο για τη χαλκιδική να μη πούμε...Το' χουν ξεφτιλίσει, ειδικά στο πρώτο πόδι..Όλα πανάκριβα και ποιότητα μηδέν.. 

Διαβάστε περισσότερα...

Συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί σε απόγνωση

Από τον γενικό κανόνα της μετάθεσης των οφειλών δεν εξαιρείται ούτε ο χώρος της Παιδείας.

Η περικοπή των επιχορηγήσεων προς τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ έχει ως αποτέλεσμα να καθυστερεί επί μήνες η πληρωμή των συμβασιούχων καθηγητών. Περίπου 2.000 είναι οι καθηγητές των πανεπιστημίων που εργάζονται με συμβάσεις και 3.500 των ΤΕΙ. Οι περισσότεροι είναι απλήρωτοι από τις αρχές του χρόνου, καθώς η μισθοδοσία τους καλύπτεται από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και όχι από το δημόσιο λογιστικό.

Η μείωση των τακτικών επιχορηγήσεων των ΑΕΙ και ΤΕΙ μεσοσταθμικά κατά 16% έχει οδηγήσει τις περισσότερες διοικήσεις σε μετάθεση των υποχρεώσεών τους. Η μείωση είναι πολύ μεγαλύτερη καθώς οι πληρωμές από τον τακτικό προϋπολογισμό τους πρώτους μήνες του 2011 για τις λειτουργικές δαπάνες περιορίστηκαν στο μισό, με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται ούτε τα έξοδα στέγασης, φύλαξης και σίτισης. Με εξαίρεση περιφερειακά πανεπιστήμια, όπως του Αιγαίου και της Κρήτης, τα άλλα ιδρύματα αδυνατούν να καταβάλουν τους μισθούς των συμβασιούχων.

Η κατάσταση στις πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης δεν είναι καλύτερη για τους συμβασιούχους. Περίπου 6.000 δάσκαλοι και 20.000 καθηγητές που εργάζονται με συμβάσεις δεν έχουν πληρωθεί από τον Απρίλιο. Στα δημόσια ΙΕΚ οι πληρωμές έχουν σταματήσει από το 2008. Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας υποσχέθηκε ότι η καταβολή των δεδουλευμένων θα ξεκινούσε τον Μάρτιο και θα ολοκληρωθεί το επόμενο τετράμηνο, ωστόσο το ένταλμα πληρωμής δεν έχει ακόμη εγκριθεί από το Γενικό Λογιστήριο. Η συνολική δαπάνη υπολογίζεται σε 30 με 35 εκατ. ευρώ και οι εκπαιδευτικοί που δεν έχουν εξοφληθεί ανέρχονται σε 3.000. Παγωμένες από πέρυσι είναι οι πιστώσεις για τους ερευνητές (ΕΘΙΑΓΕ, «Δημόκριτος», ΙΓΜΕ).

πηγή: http://www.enet.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Οταν το κράτος δεν πληρώνει

Στο κίνημα «Δεν πληρώνω» φαίνεται πως έχει προσχωρήσει και το Δημόσιο. Σιωπηρά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και συνθήματα, έχει υιοθετήσει την πρακτική της αθέτησης πληρωμών, μεταθέτοντας τις οφειλές του στο μέλλον. Αποτέλεσμα, το ποσό που λείπει από την αγορά να υπερβαίνει τα 10 δισ. ευρώ και να επιτείνεται η οικονομική ασφυξία.

Το 2010 οι οφειλές του Δημοσίου ανήλθαν σε 5,3 δισ. ευρώ. Οι αστοχίες του πρώτου τριμήνου του 2011 στο σκέλος των εσόδων οδηγούν σε νέες περικοπές δαπανών. Αυτή η λογιστική τακτοποίηση, όμως, έχει ορατές συνέπειες στην πραγματική οικονομία και εν τέλει σε όλο τον κόσμο.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα εστιάζεται στα δημόσια έργα. Οι βεβαιωμένες οφειλές του Δημοσίου ανέρχονται σε 1,8 δισ. ευρώ, ωστόσο, εάν συνυπολογιστούν και τα έργα των οποίων η παραλαβή καθυστερεί λόγω έλλειψης κονδυλίων, τότε το συνολικό ποσό που καθυστερεί να αποδοθεί υπερβαίνει τα 2,5 δισ. ευρώ.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο χώρο των προμηθειών. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των νοσοκομείων και των ταμείων μετατίθενται από τρίμηνο σε τρίμηνο, με συνέπεια το κουβάρι των χρεών να διογκώνεται συνεχώς, παρά τις αλλεπάλληλες ρυθμίσεις. Σε 1,1 δισ. ευρώ υπολογίζονται τα χρέη των νοσοκομείων στους προμηθευτές υλικού, και 1,4 δισ. ευρώ οι οφειλές μαζί με τα ταμεία για φάρμακα. Στάση πληρωμών έχουν κάνει άτυπα και οι δήμοι των οποίων τα χρέη προς τρίτους (προμηθευτές, εργολάβους, οργανισμούς) ανέρχονται σε 1,2 δισ. ευρώ.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό της ιδιότυπης στάσης πληρωμών είναι η καθυστέρηση της επιστροφής ΦΠΑ. Το ποσό που οφείλεται υπολογίζεται από 2,5 έως 3 δισ. ευρώ. Και δεν είναι μόνον η επιστροφή του ΦΠΑ. Στη φορολογία φυσικών προσώπων οι επιστροφές φόρου προς τους δικαιούχους για το 2010 ακόμη δεν έχουν τακτοποιηθεί.

Η μετάθεση πληρωμών είναι γενική πρακτική σε όλο το φάσμα του Δημοσίου, στο σκέλος των λειτουργικών τους εξόδων. Με αυτό τον τρόπο επιτεύχθηκε η συγκράτηση των λεγόμενων καταναλωτικών δαπανών του προϋπολογισμού στο 4,6% το πρώτο τρίμηνο. Οι προμήθειες της κεντρική διοίκησης ήταν μόλις 7 εκατ. ευρώ και οι λειτουργικές της δαπάνες 62 εκατ. ευρώ.

Το άλλο μαξιλάρι της κυβέρνησης είναι οι δημόσιες επενδύσεις. Σε σύνολο 8,5 δισ. ευρώ που προϋπολογίζονται να διατεθούν το 2011 έχουν καταβληθεί μόλις 677 εκατ. ευρώ.

Ο επιχειρηματικός κόσμος κάνει λόγο για στάση πληρωμών του Δημοσίου και με τη σειρά του δηλώνει αδυναμία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του προς το κράτος και τους εργαζόμενους μέσα σε αυτές τις συνθήκες. Και το γαϊτανάκι πάει στα ασφαλιστικά ταμεία, από εκεί στα νοσοκομεία, επιστρέφει στις εταιρείες και διαχέεται στο σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας και στους εργαζόμενους.

πηγή: http://www.enet.gr

Διαβάστε περισσότερα...

«Ψωνίζουν» τα πάντα και δεν ξοδεύουν ούτε ευρώ

Ανταλλάσσω ένα ζευγάρι παπούτσια με μία φυσιοθεραπεία. Προσφέρω έναν πίνακα ζωγραφικής για μία ώρα κηπουρικής. Φτιάχνω τα υδραυλικά για δωρεάν μαθήματα οδήγησης. Χαρίζω μία κουζίνα και έναν τενεκέ λάδι για τρεις ώρες μπέιμπι σίτινγκ. Καθημερινά κάνω τη διαδρομή Αθήνα-Χαλκίδα και ψάχνω συνεπιβάτη για να μοιραζόμαστε τα έξοδα βενζίνης».

 

Ο κατάλογος των «αγγελιών» είναι μακρύς και περιλαμβάνει τα πάντα... Από ρούχα, τρόφιμα και μετακινήσεις μέχρι φιλοξενία, δωρεάν διακοπές, βοήθεια σε αγροτικές εργασίες, νομικές συμβουλές, λογιστικά, ψυχολογική υποστήριξη, ιατρικές υπηρεσίες, μαγείρεμα, σιδέρωμα και μαθήματα ρέικι!

Ο δρ Κοινωνιολογίας και Κοινωνικής Πολιτικής και πρόεδρος της ΜΚΟ «Αθηνά», Παναγιώτης Ζάννης.

Ενεργοί πολίτες
Η ανταλλακτική-κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, που εμφανίστηκε ως πρακτική στο εξωτερικό, κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος και στη χώρα μας. Ενεργοί πολίτες ή απλώς ανήσυχοι άνθρωποι συμμετέχουν σε κινήσεις και πρωτοβουλίες με σκοπό να αποκλείσουν κατά το δυνατόν τις «δαπάνες σε ευρώ» από την καθημερινότητά τους. Φαίνεται, λοιπόν, πως η οικονομική κρίση έχει αντιφατική επίδραση. Από τη μια διασαλεύει την κοινωνική γαλήνη, από την άλλη ενθαρρύνει την αλληλεγγύη.

Ηλεκτρονικά δίκτυα ανταλλαγής, τράπεζες χρόνου και τοπικά συστήματα ανταλλαγής υπηρεσιών και προϊόντων (LETS), συνεταιριστικές επιχειρήσεις-κολεκτίβες, επιτροπές κατοίκων και ανέργων σε όλη την Ελλάδα, κοινωνικά παντοπωλεία είναι οι εναλλακτικές προτάσεις στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της παντοδυναμίας του χρήματος.

«Πρόσφατα αντάλλαξα ένα ζευγάρι παπούτσια με μια περιποίηση μανικιούρ-πεντικιούρ» λέει στο «Εθνος της Κυριακής» η 28χρονη Τάνια Κόντη, βιβλιοθηκονόμος στο επάγγελμα, που αξιοποιεί εδώ και ενάμιση χρόνο τα... καλά της ανταλλακτικής οικονομίας μέσω της διαδικτυακής κοινότητας «Αντάλλαξέ το» (http://www.antallakseto.gr) .

«Στον κόμβο υπάρχει η δυνατότητα, εκτός από την ανταλλαγή. Τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται όταν χαρίζεις ένα αντικείμενο σε κάποιον που το έχει πραγματικά ανάγκη είναι μοναδικά».

Την προσπάθεια αυτή στηρίζουν και η 28χρονη Κάτια Βασιλοπούλου, δικηγόρος, και η 20χρονη Νατάσα Βασιλοπούλου, φοιτήτρια στην ΑΣΟΕΕ, χαρίζοντας ρούχα και διάφορα αξεσουάρ σε όσους αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. Οπως αναφέρουν οι ίδιες, «Από το ''εγώ'' όπου βρισκόμαστε τώρα ως κοινωνία πρέπει να περάσουμε στο ''εμείς''».

Για την ιδέα της δημιουργίας της διαδικτυακής ανταλλακτικής κοινότητας μας μίλησε και ο δημιουργός του κόμβου, ο 28χρονος Φάνης Προδρόμου.

«Η ιδέα μού ήρθε όταν βρέθηκα να έχω στο σπίτι μου κάποια αντικείμενα τα οποία δεν τα ήθελα και σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούσα να τα πετάξω. Σκέφτηκα, λοιπόν, την ανταλλαγή.

Εκανα μια έρευνα στον κυβερνοχώρο και με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν υπήρχαν αρκετές ιστοσελίδες για ανταλλαγές στη χώρα μας. Ετσι αποφάσισα, και λόγω εργασίας, είμαι προγραμματιστής, να προχωρήσω στην υλοποίηση αυτού του εγχειρήματος.

Γενικότερα, μέσα από αυτή την προσπάθεια γίνεται μια ανακύκλωση προϊόντων, κάτι που στις δύσκολες μέρες που διανύουμε είναι αναγκαίο. Οχι μόνο για την οικολογική συνείδηση, αλλά και για την οικονομία» προσθέτει ο 28χρονος.

Πρωτότυπα δίκτυα
Τράπεζες χρόνου και συστήματα ανταλλαγής

Διασκέδαση και ψυχαγωγία με άδειο πορτοφόλι σε συναυλίες, κινηματογραφικές προβολές, θεατρικές παραστάσεις και εκθέσεις, με τη βοήθεια της ιστοσελίδας www.forfree.gr, απολαμβάνει ο 28χρονος Βερνάρδος Σαλταμανίκας, μαθηματικός.

«Πρόκειται για μια μια διαφορετική φιλοσοφία ζωής, που αποδεικνύει ότι τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν. Εκμεταλλεύομαι, λοιπόν, τη δυνατότητα να πηγαίνω σε εκδηλώσεις όπου η πρόσβαση είναι ελεύθερη».

Οι τράπεζες χρόνου και τα τοπικά συστήματα ανταλλαγής υπηρεσιών και προϊόντων (LETS) είναι, επίσης, μια άλλη μορφή ανταλλακτικής οικονομίας, στην οποία ανταλλάσσονται υπηρεσίες. Μια ομάδα ανθρώπων που θέλουν να ανεξαρτητοποιηθούν από το χρήμα φτιάχνουν ένα ανεξάρτητο σύστημα ανταλλαγής υπηρεσιών.

Σ' αυτό, ο καθένας δηλώνει τι μπορεί να προσφέρει και τι έχει ανάγκη. Η ανταλλαγή αφορά αγαθά, υπηρεσίες ή γνώσεις. Το δίκτυο ανταλλαγής υπηρεσιών υποστηρίζεται από το δικό του εσωτερικό «νόμισμα-χρόνο» ή «νόμισμα-εργασία». Για παράδειγμα, η μία ώρα διδασκαλίας αγγλικών ισούται με μία ώρα μασάζ.

«Οι τράπεζες χρόνου αξιοποιούν τους εθελοντές και βοηθούν να στηριχθούν οικογένειες με οικονομικά προβλήματα» υπογραμμίζει η κ. Νίκη Ρουμπάνη, πρόεδρος της Τράπεζας Χρόνου του δικτύου γυναικών Ευρώπης που συμβάλλει στη διάδοση της ιδέας στη χώρα μας.

Τα δίκτυα που στηρίζουν την ανταλλακτική οικονομία στον κυβερνοχώρο είναι πάρα πολλά. Μερικά ενδεικτικά παραδείγματα είνα: www.ovolos.gr, www.peliti.gr, www.jaba.gr, www.xariseto.gr,www.skoros.espiv.net, www.bookcrossing.com, www.enow.gr, http://dwsepare.ning.com, www.logo-timis.gr, www.freecycle.org, www.tzaba.gr, www.homelink.gr, www.elladahomeexchange.grκ.ο.κ.

Παναγιώτης Ζάννης
«Πλήθος από ομάδες προσπαθούν να αποδείξουν ότι υπάρχουν λύσεις»

«Η έννοια της κοινωνικής οικονομίας που πρόσφατα ξαναήλθε στο προσκήνιο διαχωρίζεται από την ''άλλη'' οικονομία. Αυτή των αγορών. Χαρακτηρίζεται προσθετικά ως μη νομισματική οικονομία, μη κερδοσκοπική οικονομία, ανταλλακτική οικονομία και κοινωνική επιχειρηματικότητα. Κοινός παρονομαστής είναι η έννοια της αλληλεγγύης.

Ενώ οι κερδοσκοπικές επενδύσεις είναι απρόσωπες και απευθύνονται σε καταναλωτές, οι κοινωνικές επενδύσεις στοχεύουν σε ανθρώπους, συνδυάζοντας κοινωνικό και οικονομικό όφελος, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.

Με απλά λόγια η κοινωνική οικονομία βασίζεται στις αλληλέγγυες και ηθικές οικονομικές συναλλαγές, στον εθελοντισμό, στους κοινωνικούς συνεταιρισμούς και κυρίως στις μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Ομως το πεδίο της κοινωνικής οικονομίας παραμένει ατροφικό στην Ελλάδα, σε σχέση με άλλες αναπτυγμένες χώρες. Αυτό οφείλεται εν μέρει στον κρατισμό, στο φτωχό κοινωνικό κεφάλαιο, αλλά και στην άγνοια ή ημιμάθεια που βασιλεύει στη χώρα μας.

Στο σύνολο σχεδόν των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, η οικονομία νοείται αποκλειστικά ως κερδοσκοπική δραστηριότητα ή τα δημόσια οικονομικά [με την εξαίρεση του τμήματος Διοίκησης Κοινωνικών - Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων και Οργανώσεων (Δι.Κ.Σ.Ε.Ο) του ΤΕΙ Μεσολογγίου]. Ενώ σε άλλες χώρες οι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις συμβάλλουν στο ΑΕΠ με ποσοστά της τάξης του 5% μέχρι 12%, στη χώρα μας εκτιμάται ότι μετά βίας προσεγγίζει το 1%.

Σε άλλες χώρες η κοινωνική οικονομία συνολικά συμβάλλει στην απασχόληση σε ποσοστά μέχρι και 15%, στην Ελλάδα είναι άγνωστη η συμβολή (υπολογίζω περίπου 10.000 με 15.000 άτομα). Αν προσθέσουμε δευτερογενείς συνέπειες στη γενικότερη οικονομική ανάπτυξη, όπως και το κοινωνικό όφελος (οικοδόμηση κοινωνικής συνοχής, καταπολέμηση κοινωνικού αποκλεισμού), αντιλαμβανόμαστε τι αγνοούσαμε τόσο καιρό. Και όμως, η κοινωνία έστω και αργά αφυπνίζεται. Ο θεσμός της «Βουλής της Κοινωνίας των Πολιτών» και ποικίλες πρωτοβουλίες στα πεδία της κοινωνικής οικονομίας και της κοινωνίας των πολιτών έχουν αναλάβει να δείξουν και να αποδείξουν ότι υπάρχουν λύσεις».

Εξαπλώνονται
Κινήσεις και πρωτοβουλίες

Ενεργοί πολίτες, με αναπτυγμένο το αίσθημα της αλληλεγγύης, αποφάσισαν ότι πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους δημιουργώντας ή συμμετέχοντας σε κινήσεις και πρωτοβουλίες που προωθούν ένα εναλλακτικό μοντέλο ζωής.

Κολεκτίβα «Νέα Γουινέα»
Δωρεάν μαθήματα βοτανοθεραπείας, καθώς και εργαστήρια για την αυτοδιαχείριση της ενέργειας, της τροφής (καλλιέργεια λαχανικών, παρασκευή σπιτικής μπίρας) και της παραγωγής χρηστικών αντικειμένων, όπως μεταποίηση ρούχων και μεταξοτυπίας οργανώνει η κολεκτίβα «Νέα Γουινέα», στο Παγκράτι.

Οπως αναφέρουν οι υπεύθυνοι, «η ''Νέα Γουινέα'' είναι μια προσπάθεια που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2009, θέτοντας ως βασικό στόχο την επανάκτηση του ελέγχου πάνω στα απαραίτητα για τη διαβίωση και την αυτοδιαχείριση των βασικών μας αναγκών (σε τροφή, ενέργεια, υγεία, ένδυση), αλλά και τη διάχυση της απαραίτητης γνώσης, ώστε το εγχείρημα να καταφέρει να αναπαραχθεί».

Συνεταιριστικό «Παγκάκι»
Πάνε δύο χρόνια, σχεδόν, που μια μικρή παρέα νέων ανθρώπων, παρακινημένη από την κοινή ανάγκη να δώσει λύση στο πρόβλημα «εργασία», άρχισε να συζητά την ιδέα δημιουργίας ενός καφενείου, ενός χώρου συνάντησης.

Οπως οι ίδιοι οι εμπνευστές αυτής της ιδέας λένε μέσα από την ιστοσελίδα τους, «οι περισσότεροι ήμασταν άνεργοι, κάποιοι ήμασταν εργαζόμενοι σε επισφαλή επαγγέλματα και σε συνθήκες εχθρικές προς κάθε έννοια αξιοπρέπειας και δημιουργικότητας. Θελήσαμε να δοκιμάσουμε έναν άλλο τρόπο εργασίας, συλλογικό, με σχέσεις αλληλεγγύης».Ενας συνεταιρισμός διαφορετικός, χωρίς μετόχους-ιδιοκτήτες και αφεντικά!

«Σπόροι» αλληλεγγύης
Η ομάδα θέλει να αποδείξει ότι οι εμπορικές σχέσεις δεν καθορίζονται «εκ φύσεως» από το κέρδος των λίγων. Μπορούν να παραμένουν ανθρώπινες ικανοποιώντας πραγματικές ανάγκες.

Το εναλλακτικό μοντέλο «εμπορίου του σπόρου» ξεκίνησε μέσω ενός δικτύου αντίστοιχων συλλογικοτήτων στην Ευρώπη και απέκτησε πρόσβαση σε προϊόντα οργανωμένων παραγωγών του Νότου που παλεύουν να απεξαρτηθούν από τους μεσάζοντες και τις μεγάλες εταιρείες.

Καφές από τους συνεταιρισμούς της Τσιάπας του Μεξικού, κακάο από την κοοπερατίβα El Ceibo της Βολιβίας, μάτε από το «Κίνημα των Χωρίς Γη» της Βραζιλίας είναι μερικά από τα προϊόντα που διαχειρίζεται και προωθεί η κίνηση αυτή, αποκλείοντας τους μεσάζοντες και τις πολυεθνικές.

«Lunch Street Party»
Η τρελή αυτή ομάδα διοργανώνει σχεδόν κάθε μήνα μαζώξεις σε ανοιχτούς χώρους στην Αθήνα, με κεντρικό σύνθημα «Πάρτε φαγητά, πάρτε ποτά, πάρτε παιχνίδια και ελάτε να μας... κάνουμε το τραπέζι». Στόχος της είναι να συσπειρώσει συμπολίτες, επιβεβαιώνοντας με λόγια και με πράξεις πόσο ανάγκη έχουν όλοι από μερικά ξεχασμένα... πράγματα. Επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου, ζωή με σεβασμό και αγάπη, προβληματισμός και συζήτηση ή ένας ύπνος και διάβασμα στο πάρκο. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να αναζητήσετε στο http://lunchstreetparty.blogspot.com.

Κοινωνικά παντοπωλεία
Σε περισσότερες από 25 πόλεις λειτουργούν αυτή τη στιγμή κοινωνικά παντοπωλεία. Ενδεικτικό της δυσκολίας που αντιμετωπίζουν πολλοί συνάνθρωποί μας να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για την επιβίωση. Παρέχουν δωρεάν είδη παντοπωλείου, κατεψυγμένα προϊόντα, ενδύματα, είδη οικιακού εξοπλισμού, παιχνίδια σε οικογένειες που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Η τροφοδοσία τους με αγαθά στηρίζεται στις εθελοντικές προσφορές επιχειρήσεων και ιδιωτών.

ΜΑΡΙΝΑ ΖΙΩΖΙΟΥ - ΕΘΝΟΣ

πηγή: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=31905

Διαβάστε περισσότερα...

7 παράξενα πλάσματα της θάλασσας

Σε βάθος αρκετών χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια των ωκεανών, έχουν καταγραφεί από τους επιστήμονες χιλιάδες παράξενα πλάσματα που ζουν σε διαρκές σκοτάδι.

Η Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής (διεθνής κοινοπραξία εξερεύνησης των ωκεανών) κατέγραψε 5.722 είδη που ζουν σε βάθη μεγαλύτερα των 1000 μέτρων.  Πολλά από αυτά ζουν σε παγωμένες περιοχές βάθους 5 χιλιομέτρων, όπου η πίεση θα μπορούσε να συντρίψει το ανθρώπινο σώμα.

Συνολικά, εντοπίστηκαν 17.650 είδη που ζουν σε βάθη μεγαλύτερα των 200 μέτρων, όπου το φως διαπερνά με δυσκολία και η φωτοσύνθεση παύει να είναι δυνατή.

Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε 7 από αυτά. Μερικά από αυτά, όπως θα δείτε και στην συνέχεια, θα σας τρομάξουν, άλλα πάλι θα σας κάνουν να χαμογελάσετε με την εμφάνιση τους!

1. Pacific Barreleye: Το περίεργο φυσικά είναι ότι κεφάλι του είναι διαφανές.  Μοιάζει με το cockpit ενός αεροπλάνου.

Φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά το 2004 ενώ ήταν ήδη γνωστό από το 1939 αλλά για πρώτη φορά κατάφεραν να το αιχμαλωτίσουν εδώ και λίγα χρόνια. Έχει μήκος 15 εκατοστά.

2. Bathysaurus:  Μπορεί να το συναντήσετε (κάτι που δεν ευχόμαστε βέβαια)  σε τροπικές και υποτροπικές παγκόσμιες θάλασσες σε βάθος μεταξύ 600 και 3.500 μ.

Το μήκος του είναι μεταξύ 50 και 65 εκατ.

3. Viperfish (Macouni Chauliodus): είναι ένα αρπακτικό ψάρι που ζει  βαθιά στους ωκεανούς. Την ημέρα μπορεί να το βρείτε  από 500 έως και 2500 μέτρα  κάτω από την ωκεάνια επιφάνεια.

Τη νύχτα κολυμπά σε πιο ρηχά βάθη λιγότερο από 600m όπου η τροφή είναι περισσότερη. Το Viperfish θα φάει συνήθως καβούρια και μικρά ψάρια.

Το Viperfish φθάνει συνήθως μέχρι 30 εκατ. μήκος, αλλά υπάρχουν αναφορές για Viperfish 2 μέτρων!

4. Deep Sea Anglerfish (Melanocetus johnsoni): Το ψάρι αυτό είναι ένα απο τα πιο παράξενα που υπάρχουν στη θάλασσα. Είναι επίσης ένα από τα πιο γνωστά πλάσματα του βυθού. Είναι ένα από τα περίπου 200 είδη Anglerfish που βρίσκονται στο  σύνολο των ωκεανών του κόσμου.

Το περίεργο αυτό ψάρι παίρνει το όνομά του από την επιμήκη ραχιαία σπονδυλική στήλη που υποστηρίζει ένα όργανο που παράγει φως  γνωστό ως photophore.

Μέσα από μια χημική διαδικασία γνωστή και ως βιοφωτισμός,  μπορεί να παράγει μπλε-πράσινο φώς  το οποίο χρησιμοποιεί ως θέλγητρο αλιείας, κουνώντας το πέρα δώθε για να προσελκύσει το θήραμά του.

5. Piglet Squid: Επισήμως γνωστό ως Helicocranchia Pfefferi: Κατά τη διάρκεια των μαθημάτων στο τμήμα Open Ocean Plankton Class, οι ερευνητές του Cabrillo Marine Aquarium συνέλεξαν ένα ζωντανό είδος καλαμαριού (Helicocranchid squid) γνωστό και ως “γουρουνάκι καλαμαράκι”.

Το μέγεθός του είναι σαν ενός μικρού αβοκάντο και ζει στα βαθιά νερά των ωκεανών.

Το μέσο μέγεθος των ενηλίκων Η. pfefferi είναι 100 mm. Το σώμα αποτελείται από ένα μεγάλο χωνί με μικρό κουπί-σαν πτερύγια. Έχουν μικρά πλοκάμια πάνω από τα μάτια τους. Η χοάνη δεν έχει βαλβίδες, αλλά περιέχει ένα ραχιαίο μαξιλάρι με τρεις θηλές και τα όργανα.

6. Japanese spider crab: Η ιαπωνική καβουρομάνα, Macrocheira kaempferi, είναι ένα είδος θαλάσσιου καβουριού που ζει στα θαλάσσια νερά γύρω από την Ιαπωνία.

Έχει το μεγαλύτερο πόδι από κάθε αρθρόποδα, το οποίο φτάνει  μέχρι και 3,8 μέτρα, και ζυγίζει  μέχρι 19 κιλά.

7. Tongue Eating Louse ή Cymothoa exigua: είναι ένας τύπος παρασιτικού ισοπόδου  με ένα πολύ ασυνήθιστο τρόπο ζωής.

Αφού μπει στο στόμα ενός Spotted Rose Snapper, αυτόματα προσκολλάται στην βάση της γλώσσας του  και αντλεί τροφή από το πιπίλισμα του αίματος του.

Τελικά το ψάρι ατροφεί, η γλώσσα του συρρικνώνεται ως αποτέλεσμα της χρόνιας απώλειας αίματος, και σε κάποιο σημείο το Cymothoa αντικαθιστά τη γλώσσα του. Το ψάρι είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει το παράσιτο ακριβώς όπως μια κανονική γλώσσα.

Φαίνεται ότι το παράσιτο δεν προκαλεί οποιαδήποτε άλλη βλάβη στα ψάρια υποδοχής. Συνήθως το μήκος του είναι 3 με 4 εκατοστά.

πηγή: http://www.dinfo.gr/

Διαβάστε περισσότερα...