Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

πίνοντας καφέ...: ερωτεύσιμοι άνθρωποι

πίνοντας καφέ...: ερωτεύσιμοι άνθρωποι: Είναι πολύ κακό, χρυσό μου, να ερωτεύεσαι τόσο εύκολα..Μα γιατί; Τι γιατί;- Αφού με τον έναν γελάω, με τον άλλο μιλάω σοβαρά, με τον άλλο κά... Διαβάστε περισσότερα...

ερωτεύσιμοι άνθρωποι

Είναι πολύ κακό, χρυσό μου, να ερωτεύεσαι τόσο εύκολα..Μα γιατί; Τι γιατί;- Αφού με τον έναν γελάω, με τον άλλο μιλάω σοβαρά, με τον άλλο κάνουμε μπαρότσαρκες..Είναι τόσο κακό; Αφού όλοι περνάμε καλά στο τέλος..Ε γι' αυτό μένεις μόνη σου τελικά. Ε άμα είναι έτσι ας μείνω. Εγώ τουλάχιστον θα ζω, δεν θα φαντάζομαι πώς θα ήταν αν..
Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

πίνοντας καφέ...: Μπορώ και είμαι χαρούμενη και στις αναποδιές της κ...

πίνοντας καφέ...: Μπορώ και είμαι χαρούμενη και στις αναποδιές της κ...: Μια θύελλα..Μια καταστροφή..Λεφτά δεν υπάρχουν..Οι μισθοί μειώθηκαν τρελά..Μας έχουν καταληστέψει..Ανάξιοι πολιτικοί..Σκληρή τροϊκα..Μια Ελλ... Διαβάστε περισσότερα...

Μπορώ και είμαι χαρούμενη και στις αναποδιές της κρίσης. Πειράζει;

Μια θύελλα..Μια καταστροφή..Λεφτά δεν υπάρχουν..Οι μισθοί μειώθηκαν τρελά..Μας έχουν καταληστέψει..Ανάξιοι πολιτικοί..Σκληρή τροϊκα..Μια Ελλάδα που ξεπουλιέται..Και όλα όλα αυτά τα δυσάρεστα που μας κατακλύζουν, μας περικυκλώνουν βαθαίνουν όλο και πιο πολύ τον ψυχισμό μας σε μια κατάσταση μόνιμης απαισιοδοξίας που φτάνει σχεδόν στα όρια της απελπισίας, με ότι συνεπάγεται αυτό για τον καθένα μας. Από την οικονομική κρίση έχουμε περάσει σε συναισθηματική κρίση, που κατά την γνώμη μου είναι πιο επικίνδυνη..Φυσικά και πρέπει να ενημερωνόμαστε, να αγωνιζόμαστε, να αγανακτούμε, να ξεσπούμε, να έχουμε με άλλα λόγια επίγνωση της πραγματικότητας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να στερούμαστε του συναισθήματος της αισιοδοξίας, της χαράς του γέλιου που προσφέρει ένα καλόγουστο αστείο, της ομορφιάς μιας ουσιαστικής καλημέρας.. Πολλοί από εμάς έχουμε περάσει στην απέναντι όχθη. Υπάρχει κακοκεφιά, μιζέρια, άρρωστα αγέλαστα πρόσωπα παντού. Στην δουλειά, στα λεωφορεία, στα τρένα, στις παρέες. Χάνουμε τον εαυτό μας. Λες και αυτό θα μας βγάλει από την κατάσταση που βρισκόμαστε αυτόν τον καιρό. Γιατί είσαι τόσο χαρούμενος πρωί πρωί; Μήπως πήρες καμιά αύξηση και χαίρεσαι; Να το ακούς αυτό τώρα σχεδόν καθημερινά. Λες και μόνο μια αύξηση δίνει χαρά σε έναν άνθρωπο. Καλά μαλάκας είσαι και γελάς; Απορώ που βρίσκεις το κέφι. Λες και η κατήφεια και η θλίψη είναι κάτι που θα έκανε κάποιον φυσιολογικό. Όχι αγαπητοί μου. Χαίρομαι γιατί έχω υγεία, χαίρομαι γιατί όταν ξυπνώ το πρωί βλέπω το χαμόγελο του παιδιού μου και μου δίνει ζωή και ενέργεια, χαίρομαι γιατί όταν γυρίζω σπίτι μου έχω ένα φαί να φάω, χαίρομαι γιατί κάνω έρωτα, χαίρομαι γιατί έχω τρεις φίλους που μαγαπούν, χαίρομαι που βλέπω νέους να γελούν στο δρόμο, χαίρομαι γιατί απολαμβάνω ένα φλυντζάνι καφέ..Έχω πολλούς φυσιολογικούς λόγους να είμαι ένας χαρούμενος και αισιόδοξος άνθρωπος μέσα στην κρίση. Σοβαρά, παίρνω εκείνους τους ανθρώπους που δεν χαίρονται αυτά τα απλά πράγματα. Και πάλι εκείνοι είναι πιο δυνατοί από κάτι άλλους, που και κρίση να μην είχαμε ως  χώρα, αυτοί θα ζούσαν μόνιμα σε μια ατομική κρίση. Τους θεωρώ σχεδόν ψυχασθενείς. Μέσα από αυτή την κατάσταση που διανύουμε έβγαλε ο καθένας μας την ποιότητά του ως άνθρωπος. Δεν είναι λύση να φοβόμαστε διαρκώς. Έτσι κάνουμε τους φόβους μας πραγματικότητα και θάβουμε τις ζωές μας. Το χειρότερο είναι πώς σαν τα μούτρα μας θα κάνουμε και τα παιδιά μας. Όχι. Δεν χρωστάνε τίποτα να βλέπουν μόνιμα κατεβασμένα μούτρα. Έτσι θα τους μάθουμε να αγωνίζονται; Ο αγώνας θέλει ψυχή. Θέλει δύναμη. Ψυχή και δύναμη παίρνει κανείς από το συναίσθημα της αισιοδοξίας, της χαράς του ίδιου και των άλλων. Με το να παρηγοριόμαστε με την κατάντια του διπλανού μας, δεν γινόμαστε καλύτεροι. Πιο σάπιοι γινόμαστε. Και όταν τέτοιες συμπεριφορές μαθαίνουμε στα παιδιά μας, διαπράττουμε έγκλημα. Εύχομαι από αυτή την νεύρωση να ξεκολλήσουμε σύντομα!!!!!Να γελάμε στη ζωή και να γεμίζουμε λίγο την καρδούλα μας με το παραπετάμενο συναίσθημα της αγάπης, και ας μας θεωρούν κάποιοι μαλάκες....
Διαβάστε περισσότερα...