2500 χρόνια στον πάτο της θάλασσας περιμένει τους αρχαιολόγους να το βγάλουν στην επιφάνεια!

Δυόμισι χιλιάδες έτη στον πάτο της θάλασσας… 2500 έτη και κανείς δεν το έχει ποτέ του αναζητήσει! Ο λόγος για ένα βυθισμένο πλοίο που πιθανολογείται ότι κατέληξε στον πυθμένα, σε σημείο του Ιονίου, πριν από 2.200 χρόνια, δηλαδή κατά την ύστερη αρχαιοελληνική περίοδο ή κατά την πρώιμη ρωμαϊκή!

Το ναυάγιο έφερε στο φως, ένας δύτης, ο Αρτινός Χρήστος Σίμος, τον Οκτώβρη του 2009!

Ορισμένα τμήματα τα οποία ήρθαν στην επιφάνεια επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για ένα ναυάγιο περίπου 2.500 χρόνων!

Ο κ. Σίμος ακολουθώντας το γράμμα του νόμου παρέδωσε, τον Οκτώβριο του 2009 τμήματα ξύλου με σφυρήλατα καρφιά στην τοπική αρχαιολογική υπηρεσία. Μερικούς μήνες αργότερα, στις αρχές του 2010, του ζητήθηκαν στοιχεία για την τοποθεσία του ναυαγίου, ώστε οι αρχαιολόγοι να προβούν σε χρονολόγηση των ευρημάτων σε εξειδικευμένο εργαστήριο, πράγμα στο οποίο ο κ. Σίμος ανταποκρίθηκε άμεσα.

Στη συνέχεια η ΛΓ' ΕΠΚΑ, αποστέλλει τα ευρήματα και τα στοιχεία στην Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων. Στις 5 Φεβρουαρίου 2010, όπως προκύπτει από την αλληλογραφία των υπηρεσιών, υπάρχει σημείωση πως θα ενημερωθούν για τον χρόνο αυτοψίας στην περιοχή του ναυαγίου.

Τόσο καιρό όμως δεν έχει γίνει ούτε δείγμα ενέργειας! Σε λίγο θα αρχίσει να βαριέται το ναυάγιο και θα βγει μόνο του στην επιφάνεια… Θα το δούμε και αυτό στην Ελλάδα!

Αξίζει να σημειωθεί πως το μήκος του ναυαγίου ξεπερνά τα 30 μέτρα, ενώ εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως ακόμη υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι θέλουν την ιστορία μας θαμμένη όσο πιο βαθιά γίνεται… στον πάτο της θάλασσας!

 

now24.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Πολιτισμός 9.000 ετών ανακαλύφθηκε στη Σαουδική Αραβία

Η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός αρχαίου πολιτισμού 9.000 ετών, κατά τον οποίο είχαν εξημερωθεί άλογα και είχε ήδη ανακαλυφθεί η τέχνη της ταρίχευσης και μάλιστα μ’ έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από τον γνωστό. Ο πολιτισμός ονομάστηκε Μάκαρ.

"Η ανακάλυψη αυτή δείχνει πως το άλογο εξημερώθηκε στην Αραβική Χερσόνησο πριν 9.000 χρόνια και όχι πριν 5.000, όπως προέκυπτε από ανάλογες μελέτες στην κεντρική Ασία", τόνισε ο αντιπρόεδρος της Υπηρεσίας Μουσείων και Αρχαιοτήτων Άλι αλ-Γάμπαν.

Δείγματα του πολιτισμού αυτού ανακαλύφθηκαν κοντά στην Άμπχα, στην επαρχία Αασίρ, η οποία στην αρχαιότητα αποτελούσε τμήμα της "Ευτυχισμένης Αραβίας" (Υεμένη).

Ο πολιτισμός αυτός, στον οποίο δόθηκε το όνομα Μάκαρ, γνώριζε πώς "να ταριχεύει τους νεκρούς με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από τον ήδη γνωστό", διευκρίνισε ο αλ-Γάμπαν.

Ανάμεσα στα ευρήματα υπάρχουν και αγάλματα ζώων, σκύλων, κατσικών και γερακιών, ενώ βρέθηκε και τμήμα αγάλματος ενός αλόγου με μήκος ένα μέτρο. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε διαστάσεις άγαλμα ζώου αυτής της εποχής στον κόσμο, σύμφωνα με τον αλ-Γάμπαν.

enet.gr

Διαβάστε περισσότερα...

80χρονη χελώνα-αλιγάτορας

Πήγε ψάρεμα για ψαράκια. Τελικά ο Βρετανός Steve Bellion, 23 ετών, έπιασε στο αγκίστρι του μια τεράστια χελώνα 26 σχεδόν κιλών.
Ειδικοί εκτιμούν πως η χελώνα είναι περίπου 80 χρονών. Είναι ένα πολύ σπάνιο είδος χελώνας που στο κέλυφος της έχει χαρακτηριστικά αλιγάτορα και προέρχεται από την Νοτιο-ανατολική Αμερική.
Για το συγκεκριμένο «τέρας» ακούγονταν διάφορες φήμες, που έκαναν λόγο για ένα κτήνος το οποίο κατασπάραζε μέχρι και πάπιες. Είναι θηλυκού γένους και πολλοί πιστεύουν ότι μεγάλωσε σαν κατοικίδιο και αφέθηκε ελεύθερο λόγω του μεγέθους του.
Η χελώνα μεταφέρθηκε στο West Midlands Safari Park, και οι ειδικοί ευελπιστούν ότι θα ζευγαρώσει με το αρσενικό που βρίσκεται εκεί για να αναπαραχθούν.



http://www.sigmalive.com/news/perierga/284763

Διαβάστε περισσότερα...

Ανθρωπολογική έρευνα με παράξενα ευρήματα

Μία ομάδα ανθρωπολόγων ανακάλυψε έναν μυστηριώδη τάφο στη ζούγκλα κοντά στην πόλη Kigali Rwanda της Κεντρικής Αφρικής.


Τα οστά που βρέθηκαν ανήκουν σε γιγάντια πλάσματα, που μοιάζουν ελάχιστα με τους ανθρώπους. Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας πιστεύει πως ίσως να πρόκειται για «επισκέπτες» από άλλο πλανήτη, που πέθαναν εξαιτίας κάποιας καταστροφής.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα πλάσματα αυτά ενταφιάστηκαν πριν από περίπου 500 χρόνια.

Αρχικά, οι ερευνητές νόμισαν πως τα οστά ανήκουν σε κάποιον αρχαίο πολιτισμό, αλλά δεν βρήκαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι υπήρχε ανθρώπινη ζωή στη γύρω περιοχή.

Οι 40 κοινοί τάφοι περιείχαν περίπου 200 σκελετούς, τέλεια διατηρημένους. Τα πλάσματα ήταν πανύψηλα -περίπου 2,10 μέτρα- ενώ τα κεφάλια τους ήταν δυσαναλόγως μεγάλα, χωρίς στόμα, μύτη και μάτια.

Οι ανθρωπολόγοι πιστεύουν πως τα πλάσματα ήταν μέλη μίας εξωγήινης αποστολής, η οποία πιθανότατα καταστράφηκε από έναν γήινο ιό, στον οποίο δεν είχαν ανοσία. Εντούτοις, δεν ανακαλύφθηκαν ίχνη προσγείωσης διαστημικού αεροσκάφους ή έστω κάποια κομμάτια του.

Δεν είναι η πρώτη φορά που επιστήμονες εντοπίζουν τέτοιου είδους ευρήματα. Το καλοκαίρι του 1937, μία ομάδα Κινέζων επιστημόνων, με επικεφαλής τον καθηγητή Chi Putei, ερεύνησαν τις σπηλιές του όρους Bayan-Kara-Ula. Μέσα στις σπηλιές βρήκαν σκελετούς με εξαιρετικά μεγάλα κεφάλια και μικροκαμωμένα σώματα. Σε κοντινή απόσταση βρέθηκαν 176 λίθινες πλάκες. Στο κέντρο της κάθε πλάκας υπήρχε μία τρύπα, από την οποία απλώνονταν περιμετρικά σπειροειδείς αυλακώσεις, με διαφόρους χαρακτήρες. Επιπλέον, οι τοίχοι των σπηλιών ήταν καλυμμένοι με παραστάσεις του ανατέλλοντος ηλίου, του φεγγαριού και των άστρων, ζωγραφισμένα με πολλές μικρές κουκίδες ή μικρά αντικείμενα, και έδειχναν να πλησιάζουν σιγά-σιγά τα βουνά και την επιφάνεια της Γης.

Οι ειδικοί στην αποκωδικοποίηση αρχαίων γραπτών χαρακτήρων ήταν μπερδεμένοι σχεδόν δύο δεκαετίες με την αποκάλυψη των μυστικών σπειρών στη σπηλιά Bayan-Kara-Ula. Εν τέλει, ο καθηγητής από το Πανεπιστήμιο Zum Umniu του Πεκίνου κατάφερε να αποκωδικοποιήσει κάποιες από τις επιγραφές.

Τα χαραγμένα γράμματα αφηγούνταν πως πριν από περίπου 12 χιλιάδες χρόνια, κάποια ιπτάμενα αντικείμενα συνετρίβησαν σε εκείνα τα βουνά. Οι Κινέζοι αρχαιολόγοι βρήκαν μία αναφορά του πληθυσμού που κατοικούσε στις ορεινές σπηλιές του Bayan-Kara-Ula.

Το σκελετό ακόμα ενός «εξωγήινου» βρήκαν Τούρκοι σπηλαιολόγοι. Μία μούμια από την εποχή των παγετώνων βρισκόταν σε μία σαρκοφάγο, φτιαγμένη από κρυσταλλώδες υλικό. Το ύψος του ανθρωποειδούς αρσενικού πλάσματος δεν ξεπερνούσε τα 1,20 μέτρα, η απόχρωση της επιδερμίδας του ήταν ανοιχτό πράσινο και είχε μεγάλα διάφανα φτερά στα πλαϊνά.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, παρά την ασυνήθιστη εμφάνισή του, το συγκεκριμένο πλάσμα έμοιαζε περισσότερο με άνθρωπο παρά με ζώο. Η μύτη του, τα χείλια, τα αυτιά, τα χέρια, τα πόδια και τα νύχια έμοιαζαν πολύ με αυτά των ανθρώπων. Μόνο τα μάτια του ήταν διαφορετικά. Ήταν τρεις φορές μεγαλύτερα από του ανθρώπου, και άχρωμα, όπως τα μάτια των ερπετών.

Πριν από λίγα σχετικά χρόνια, σε έναν αρχαίο αιγυπτιακό τάφο βρέθηκε η μούμια ενός άντρα, ύψους 2,5 μέτρων, που δεν είχε ούτε μύτη ούτε αυτιά, ενώ το στόμα του ήταν πολύ πλατύ, και χωρίς γλώσσα.

Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Gaston de Villars, η ηλικία της μούμιας υπολογίζεται στα 4 χιλιάδες χρόνια. Είχε ενταφιαστεί ως Αιγύπτιος ευγενής, η μουμιοποίησή του είχε γίνει με εξαιρετική προσοχή, ενώ ήταν περιτριγυρισμένος από υπηρέτες, τρόφιμα και αντικείμενα τέχνης, σχεδιασμένα για τη ζωή μετά θάνατον.

Εντούτοις, δεν ανήκαν όλα τα αντικείμενα που βρέθηκαν σε κάποιον αιγυπτιακό ή γήινο πολιτισμό. Για παράδειγμα, μεταξύ των ευρημάτων υπήρχε ένας στρογγυλός μεταλλικός δίσκος, που έφερε παράξενους χαρακτήρες, μία ενδυμασία φτιαγμένη από μέταλλο και υπολείμματα από κάτι που έμοιαζε με πλαστικά παπούτσια, καθώς και πολλές λίθινες πλάκες, γεμάτες με αναπαραστάσεις αστεριών, πλανητών και παράξενων μηχανών.

Και η λάρνακα, όμως, μέσα στην οποία βρέθηκε η μούμια ήταν ασυνήθιστη, καθώς ήταν φτιαγμένη από ένα υλικό που ήταν άγνωστο στην αρχαιότητα. Η πέτρα ήταν κυριολεκτικά λαξευμένη από τον βράχο, ώστε τα τοιχία να είναι λεία, όπως το γυαλισμένο μάρμαρο. Μάλιστα, έμοιαζε σαν να έχει κοπεί με λέιζερ, ενώ η επιφάνεια της πέτρας ήταν λειωμένη. Ο τάφος ήταν διακοσμημένος με μία ουσία που έμοιαζε με μόλυβδο.

Εντούτοις, η θεωρία περί «εξωγήινων» δεν είναι η μοναδική. Σύμφωνα με κάποιους ερευνητές, οι «γίγαντες» και οι «νάνοι» θα μπορούσαν να είναι απλά ένα είδος ανθρώπων που ζούσαν κάποτε στη Γη αλλά για κάποιον λόγο εξαφανίστηκε.

Archaeology Daily

Διαβάστε περισσότερα...

Καταπληκτικές φωτογραφίες του παλιού Λονδίνου

Ένα ταξίδι στο παλιό Λονδίνο...





















































http://www.angelz.gr/paraksena/2019-katapliktikes-fotografies-toy-palioy-londinoy-26-pics.html

Διαβάστε περισσότερα...

Η Ψυχολογία της Αγάπης: Απ’την ψευδαίσθηση στην πραγματικότητα

Όλοι μας έχουμε γαλουχηθεί θεωρώντας την αγάπη ως την πεμπτουσία της ζωής και το «κλειδί της επιτυχίας» στις σχέσεις μας. Πιστεύουμε ότι είναι η πηγή της ευτυχίας και αναλώνουμε την ζωή μας στην δημιουργία των προϋποθέσεων που θα καταστήσουν δυνατή την μόνιμη εδραίωσή της στη ζωή και στις σχέσεις μας...

Επιθυμούμε μια άνευ όρων αγάπη, δηλαδή την αγάπη που οι άλλοι μας προσφέρουν γι’ αυτό που είμαστε, κι όχι γι’ αυτό που κάνουμε, ή δεν κάνουμε.

Οι περισσότεροι από μας, στην προσπάθειά μας να εξιδανικεύσουμε τους γονείς μας και τους σημαντικούς μας ανθρώπους της παιδικής μας ηλικίας, εντάσσουμε την φροντίδα που πήραμε από εκείνους σ’ αυτήν την άνευ όρων αγάπη που τόσο πολύ ανάγκη την είχαμε και την έχουμε.

Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι άνθρωποι έχουν ζήσει έστω και λίγα λεπτά αυθεντικής αγάπης σε όλη τους τη ζωή! Οι περισσότεροι, με θλίψη και απογοήτευση συνηδητοποιούμε, σε κάποιο μεταγενέστερο στάδιο της ενηλικίωσής μας, πως το μεγαλύτερο κομμάτι της αγάπης που βιώσαμε μέσα στις σημαντικές μας σχέσεις κάθε άλλο παρά χωρίς όρους ήταν. Ότι οι γονείς, οι σύντροφοι, οι φίλοι μας μας αγαπούσαν –και μας αγαπάνε- επειδή μας θεωρούνε συνέχειά τους στο μέλλον, έξυπνους, όμορφους, αποτελεσματικούς, δοτικούς, σώφρονες, τρυφερούς, επειδή δεν λέμε εύκολα «όχι» στις ανάγκες των άλλων, επειδή έχουμε καλό χιούμορ, κ.ο.κ.

Αν βέβαια στραφούμε για λίγο με ειλικρινή διάθεση στον εαυτό μας, θα διαπιστώσουμε ότι οι όροι που και μεις οι ίδιοι θέτουμε σε εκείνους που αγαπάμε είναι αδυσώπητα άκαμπτοι και αυστηροί! Είμασταν πολύ μικρά παιδιά όταν εμποτιστήκαμε σ’αυτήν την γεμάτους όρους αγάπη, και δυσκολευόμαστε πολύ να την ξε-μάθουμε τώρα που γίναμε μεγάλοι.

Οι όροι που –με επίγνωση, ή ανεπίγνωστά μας- βάζουμε στα πρόσωπα με τα οποία εμπλεκόμαστε, γίνονται βάρη, επιβαρύνουν τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους. Όταν επιλέγουμε να αποσύρουμε κάποιους απ’ αυτούς τους όρους ανακαλύπτουμε την ευρύτητα των συναισθημάτων μας και την ικανοποίηση που μπορούμε να αντλήσουμε μέσα απ’ αυτά.

Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια που εμείς οι ίδιοι θέτουμε στην ανάγκη μας για άνευ όρων αγάπη είναι ο φόβος μας ότι αυτό το ωραίο συναίσθημα που δώσαμε δεν θα επιστραφεί ποτέ. Εκείνο όμως που δεν συνειδητοποιούμε, μέσα απ’αυτήν μας την υπόθεση, είναι ότι η συναισθηματική αίσθηση που αναζητάμε δεν βρίσκεται σ’ αυτό που θα πάρουμε, αλλά σ’ αυτό που εμείς προσφέρουμε.

Εάν υπολογίσουμε «λογιστικά» την αγάπη που δεχόμαστε –ή που θα έπρεπε να είχαμε δεχτεί- δεν θα νιώσουμε ποτέ ότι μας αγάπησαν και ότι μας αγαπούν. Αντίθετα, θα έχουμε συνεχώς την αίσθηση ότι μας χρωστάνε, όχι τόσο επειδή πράγματι μας χρωστάει κάποιος, αλλά επειδή η ίδια η πράξη του υπολογισμού δεν είναι καθαυτή μια πράξη αγάπης. Με άλλα λόγια, η αίσθηση ότι δεν μας αγαπούν δεν προκύπτει απ’ το γεγονός ότι δεν δεχόμαστε αγάπη. Είναι επειδή, εξαιτίας του φόβου μας, μπλοκάρουμε την δική μας ανάγκη να δώσουμε αγάπη.

Όταν είστε σε διαμάχη με κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο, έχετε την εντύπωση ότι νιώθετε απογοητευμένοι για κάτι που εκείνος/ εκείνη σας έκανε, ή δεν σας έκανε. Στην πραγματικότητα όμως νιώθετε θλίψη και απογοήτευση επειδή, από φόβο ότι θα υπερβείτε τον εγωκεντρικό σας εαυτό –και έτσι, ίσως και να τον χάσετε!- έχετε αποσύρει την αγάπη σας από το πρόσωπο που αγαπάτε.

Εάν αποφασίσετε –γιατί περί προσωπικής απόφασης πρόκειται!- να απλώσετε τα χέρια σας και, χωρίς ιδιαίτερο εσωτερικό διάλογο και σκέψη, αγκαλιάσετε την μητέρα σας, τον φίλο σας, τον αδερφό σας, μολονότι δεν είναι –ούτε ενδεχομένως θα γίνουν ποτέ- όπως θα θέλατε να είναι, θα αρχίσετε να βλέπετε μαγάλες αλλαγές στη ζωή σας. Θα δείτε να ελευθερώνονται δυνάμεις, μέσα και έξω από σας. Μα, πάνω απ’ όλα, θα δείτε τις καρδιές σας να μαλακώνουν και να γεμίζουν γαλήνη...

Dr. Γρηγόρης Βασιλειάδης
M.Sc. Ph.D. Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής

http://e-psychology.gr/selfhelp/415-love-psychology-from-illusion-to-reality

Διαβάστε περισσότερα...

Μορφωθείτε... για να μη θυμώνετε

Οι νεότεροι, όσοι έχουν παιδιά και οι λιγότερο μορφωμένοι είναι οι τρεις κατηγορίες ανθρώπων που είναι πιθανότερο να εκδηλώσουν θυμό, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.

Ο θυμός, ένα από τα πιο κοινά αρνητικά συναισθήματα, μπορεί να έχει σημαντικές ψυχικές και σωματικές συνέπειες αν διαρκεί πολύ, αν και η σύγχρονη ψυχολογία τον θεωρεί μάλλον ως ένα φυσικό συναίσθημα, που ορισμένες φορές μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο, γι' αυτό, άλλωστε, ενθαρρύνει την εκδήλωσή του. Μάλιστα μια προηγούμενη μελέτη έχει διαπιστώσει ότι όσοι εκφράζουν συχνά το θυμό τους (σε λογικά πλαίσια!) μπορούν να ζήσουν περισσότερο από όσους τον κρατούν μέσα τους.
Η νέα έρευνα έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου του Τορόντο υπό τον καθηγητή Σκοτ Σίμαν του τμήματος κοινωνιολογίας, σύμφωνα με το Live Science, και θα δημοσιευτεί στο "International Handbook of Anger" (Διεθνές Εγχειρίδιο του Θυμού), που θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο του 2010.
Σύμφωνα με την έρευνα:
Οι νεότεροι άνθρωποι κάτω των 30 ετώννιώθουν πιο συχνά θυμό σε σχέση με τους μεγαλύτερους, κυρίως επειδή βιώνουν μεγαλύτερη πίεση χρόνου, περισσότερες οικονομικές δυσκολίες (ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης) και μεγαλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις στο εργασιακό περιβάλλον τους.
Η έλλειψη χρόνου και το συνακόλουθο αίσθημα πίεσης είναι ο συχνότερος παράγων πρόκλησης θυμού. Πέρα από τις πολλές χαρές της, μια οικογένεια με παιδιά (ειδικά όταν αυτά είναι άτακτα…) είναι ένα περιβάλλον όπου συχνά γεννιούνται συναισθήματα θυμού και επιθετικές συμπεριφορές, κάτι που ισχύει περισσότερο για τις γυναίκες παρά για τους άνδρες.
Οι περισσότερο μορφωμένοιείναι λιγότερο επιρρεπείς στον θυμό και, όταν θυμώνουν, μιλάνε πιο ανοιχτά από τους λιγότερους μορφωμένους για τις αιτίες του θυμού τους. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι γενικά ο αυτοέλεγχος αυξάνεται ανάλογα με το επίπεδο της μόρφωσης ενός ανθρώπου.
Όσοι έχουν μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα, τείνουν να έχουν και περισσότερο θυμό, κάτι που ισχύει επίσης περισσότερο για τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.

mediasoup.gr

Διαβάστε περισσότερα...